“Scotland’s unique alternative blues troubadour…”

Dave Arcari, een Schotse muzikant met lange baard en (voor hen die de The Dubliners kennen) Ronnie Drew-look, kan zo een Ierse of Schotse pub binnenstappen om er zijn ding te doen. Niemand zou daar verbaasd van achter z’n pint Guinness opkijken, naar deze Hells Angel na een douche. Zijn zesde studio album ‘Whisky in My Blood’ nam hij op met The Hellsinki Hellraisers, een Fins duo met de ongewone namen en typisch instrumentarium: Juuso Haapsasalo (staande en elektrische bas) & Honey Aaltonen (snare drum, cymbaal & wasbord).

Slide gitarist en songwriter Dave Arcari is vooral een “podiumbeest”. Zijn optreden in 2009 tijdens het BRBF in Peer, zullen vele blues liefhebbers zich zeker nog herinneren. Hij bracht er toen een nummer op slide gitaar van zijn Engelse vriend Chris Scott. Door de zeven studio albums en optredens wereldwijd, werd zijn palmares ondertussen al heel volumineus. Hij trad o.a. samen op met Steve Earle, Alabama 3, Seasick Steve, Toby Keith en John Spencer. In 1996 verliet hij zijn eerste band Summerfield Blues met de intentie om (ooit) solo verder te gaan. Met hen bracht deze charmante muzikant in 1993 hun enige album ‘Devil & Freightman’ uit. Als gitarist won hij in 2003 tijdens het Edinburgh International Blues Festival met Summerfield Blues de Alexis Korner Memorial Trophy als “Scottish Blues Band of the Year”. Samen met de mondharmonicaspeler Jim Harcus richtte hij daarna de Radiotones op. Met hen bracht hij tussen 1999 en 2003 vier albums uit. Zijn geplande solo carrière moest hier nog even voor wachten…  

‘Devil My Care’ is de titel van Dave Arcar’s nieuwe studio album, dat in november van het voorbije jaar bij Buzz Records verscheen. Omdat Dave nooit twee keren “eenzelfde” album opneemt, is ook zijn zevende (als ik het Summerfield Blues-album meereken) “apart”. Lees zeker Dave's coole begeleidende notities, want zijn verhalen achter de liedjes zijn het begrijpen zeker waard. Met de titelsong opent hij ‘Devil May Care’ atypische en héél Arcari-achtig. Ge moet al meteen dieper in het verhaal van de song duiken om door te hebben, dat het hier over een legende over de duivel gaat. Een duivel, die over een heuvel vliegt (de Whangie, op een half uurtje rijden van Glasgow, niet ver van waar Dave woont), die hier gebruikt wordt als metafoor voor een mislukte liefdesrelatie. Daarna gaan we terug in de tijd naar “1923”, een nummer dat even triest klinkt als “Worried Man Blues”. Het is Dave’s eerbetoon aan zijn vader. Het is een hedendaags volksverhaal van een man die op 15-jarige leeftijd (in 1923) zijn huis in Schotland verliet, om dienst te gaan doen in het Italiaanse leger bij de paardencavalerie. Als hij terugkeerde naar Schotland, vertelde hij zijn zoon alle spannende (soms pakkende) verhalen. Hoe hij berggids zou worden in Marokko, over de grote Hongaarse vlakte zou rijden en over de Rijn zou kanoën in een van de eerste inklapbare kano's met zijn vriend Hefty Ilme… Ook “Time Will Come” en het klagende “Givers & Takers” zijn mooie nummers waarbij het lijkt of Dave met ouder worden, ook milder is geworden. Over “Time Will Come” nog dit: het is hier het meest typische Dave Arcari-nummer, oorspronkelijk uitgebracht als “Brexit Blues”. (Aldus Dave:) "Het is een anti-Brexit-song, het is een observatie van de politieke spelletjes die het erg moeilijk en frustrerend maken voor mensen, om de feiten uit de fictie te halen wanneer ze worden geconfronteerd met belangrijke beslissingen die moeten worden genomen…”. Vooral “Stick to Your Guns” is, als Dave’s gitaar wordt weggeblazen door Jim Harcus' duizelingwekkende mondharmonicaspel, adembenemend. Daarna vertelt Dave, na een prachtige versie van Junior Kimbrough’s hill country blues klassieker, “Meet Me in the City” die (merk op) weinig gelijkenis vertoont met het origineel, over zijn derde liefde (na zijn familie en muziek), de “Whiskey Trail”. Het is subtiel balanceren tussen folk, country en blues. Het zwierige “(Looks Like You’re) Walkin’ on Water” heeft totaal niets religieus of mystieks in zich, gezien het over Dave’s pogingen om te leren suppen (paddleboarden) gaat. De tweede cover hier is “Nine Pond Hammer”, een traditioneel nummer (die ook gekend is in de versie van Merle Travis). Dave maakt er een donkere country blues van, die klinkt alsof het nummer voor WWII opgenomen is. Het trage “Walk the Walk” sluit het album Noir af: "While cooking some BBQ one evening while listening to Lighting Hopkins…".

“On 'Devil May Care' by Dave Arcari, there is a unique story behind every song …” (ESC, Rootstime.be)

Eric Schuurmans

‘DEVIL MAY CARE’: tracklist: 01. Devil My Care – 02. 1923 – 03. Time Will Come – 04. Givers & Takers – 05. Loch Lomond (Home) – 06. Stick to Your Guns – 07. Meet Me in the City [Junior Kimbrough] – 08. Whiskey Trail – 09. (Looks Like You’re) Walkin’ on Water – 10. Nine Pond Hammer [traditional > Merle Travis] – 11. Walk the Walk | Music/Lyrics: Dave Arcari, or as [noted: 7,10] | Credits: Dave Arcari: guitars, banjo, vocs / Jim Harcus: harmonica / ?

Discography DAVE ARCARI: 7-Devil May Care [2023] | “Cherry Wine” (single, Band Version) [03/2021] | Live @ Memorial Hall [2017] | 6-Whisky in My Blood, w/The Hellsinki Hellraisers [2013] | 5-Nobody’s Fool [2012] | Road Dog, by Attica Rage (Dave Arcari: slide guitar, #3 [2011] | 4-Devil’s Left Hand [2010] | Chinese Burn, by Dave Hughes & Roscoe Vacant (Dave Arcari: slide guitar) [2009] | 3-Got Me Electric [2009] | 2-Blue Country Steel [2007] | Vol.2 – Something Old, Something Borrowed…” (solo EP, to promote ‘Come with Me’) [2006] | Vol.1 – Something Old, Something Borrowed…” (solo EP, to promote ‘Come with Me’) [2006] | Blue Country Steel (debut solo EP) [2004] | 1-Devil & the Freightman, by Summerfield Blues (Dave’s first band, Dave Arcari: guitars) [1993] || Other collaborations:  Now Here’s Union Avenue, by Union Avenue (feat. Dave Arcari: guitar) [2005] | Teenage Kids, by Union Avenue (EP, feat. Dave Arcari: guitar) [2005] | Razum Frazum, by Lee Patterson (feat. Dave Arcadi: slide guitar) [2004] | Bound to Ride, by Radiotones, (Dave Arcari: vocs, guitar) [2003] | Bring My Baby Back, by Radiotones (single, Dave Arcari: vocs, guitar) [2002] | Whiskey’d Up, by Radiotones (Dave Arcari: vocs, guitar) [2000] | Gravel Road, by Radiotones (Dave Arcari: vocs, guitar) [1999] |